Γ. Πανέτσος - Μ Ε Σ Ο Λ Ο Γ Γ Ι



Το Μεσολόγγι είναι μια μικρή πόλη με απολύτως ιδιαίτερο χαρακτήρα οφειλόμενο στον συνδυασμό μοναδικής τοπογραφίας (αρχικά επίπεδες νήσοι μέσα στην εκτεταμένη αβαθή λιμνοθάλασσα), ένδοξης νεώτερης ιστορίας (κορυφαία στιγμή το διεθνούς απηχήσεως γεγονός της Εξόδου στις 10/11 Απριλίου 1826), και ασυνήθιστου για τα ελληνικά δεδομένα αστικού σχεδιασμού.  

Η σημερινή του μορφή συνίσταται σε ένα εντελώς τεχνητό τοπίο, που είναι αποτέλεσμα των ρυμοτομήσεων της περιόδου 1928-30 και των εξυγιαντικών και άλλων έργων των αμέσως επόμενων χρόνων. Αυτά αλλοίωσαν πλήρως την φυσική τοπογραφία, πολλαπλασίασαν την έκταση της πόλης με επιχώσεις περιμετρικά των νήσων σε βάρος της λιμνοθάλασσας και εξαφάνισαν τα παλαιότερα κτήρια.  Αυτό το τεχνητό τοπίο προστατεύεται σήμερα από τη συνθήκη Natura…. Παρά το ότι οικονομικοί λόγοι το οδήγησαν σε υστέρηση σε σχέση με το γειτονικό Αγρίνιο, το Μεσολόγγι παραμένει η πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας, εξακολουθεί να διαθέτει ιστορική αίγλη και να προσφέρει ποιότητα ζωής ανώτερη από τις περισσότερες ελληνικές πόλεις.
Το στούδιο αποσκοπεί στη διαμόρφωση μιας νέας ολοκληρωμένης εικόνας για την πόλη του Μεσολογγίου, μέσα από τον ανασχεδιασμό των εισόδων και του εκτεταμένου παράλιου μετώπου της πόλης. Ο ανασχεδιασμός θα επιδιώξει να ικανοποιήσει τις σύγχρονες παραγωγικές απαιτήσεις και να ανανεώσει την αστική εμπειρία κατά τρόπο ριζοσπαστικό, πλην όμως κατάλληλο για το μέγεθος και τον χαρακτήρα της πόλης. Θα επιδιωχθεί συστηματικά ο εκσυγχρονισμός και ο εμπλουτισμός του δημόσιου χώρου και της αστικής μορφής.

Κάθε φοιτητής ή ομάδα φοιτητών θα επιλέξει και θα σχεδιάσει ένα (σχετικά) αυτοτελές μέρος μιας ευρύτερης σύλληψης για την εκτεταμένη ζώνη των εισόδων και του παράλιου μετώπου της πόλης, που θα περιλαμβάνει κατοικία (ειδικά στην ακραία περιοχή της Τουρλίδας), λίγα κτήρια δημόσιου χαρακτήρα και κυρίως έντονα και συστηματικά διαφοροποιημένο δημόσιο χώρο.

Λέξεις κλειδιά    αλυκές    ανδριάς του Βύρωνος    αποξήρανση Αράκυνθος    Βαράσοβα    βραχίονας    Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951)     Γεώργιος Κοντολέων Δημαρχείο   Δημήτριος Βάλβης (1814-1892)    δίαυλος     Έξοδος    Επαμεινώνδας Δεληγεώργης (1829-1879)     Επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ (1776-1826)     εφημερίδα «Ελληνικά Χρονικά»     Ζηνόβιος-Ζαφείριος Βάλβης (1800-1886)     Ιερά Πόλις     Ιερόν Αρτέμιδος Λαφρίας     ιχθυοπαραγωγή     Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ (1798 - 1826 )     Ιωάννης Λυκούδης     Κήπος των Ηρώων    Κωστής Παλαμάς  (1859-1943)     λεκάνη του λιμένος    «φράχτης»    λιμνοθάλασσα    Λόρδος Βύρων     μητροπολιτικό  μέγαρο     Μιλτιάδης Μαλακάσης  (1869-1943)     μνημεία των Φιλελλήνων    Μουσείο    οικία Καψάλη   οικία Ραζηκώτσικα    οικία του Ιωσήφ Ρωγών    πεδιάδα    πύλη της Εξόδου    Σπεράντζα Βρανά     Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873)     σφαγεία    τάφος του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη    τάφος του Μάρκου Μπότσαρη    τέναγος    Τύμβος (1829)    υδραγωγείο    Χαρίλαος Τρικούπης (1832-1896)     χημικές βιομηχανίες